چگونه یک تاب عالی برای یک گلف باز درست کنیم؟

مرحله تنظیم و آماده سازی تاب گلف شامل گرفتن موقعیت صحیح قبل از شروع تاب است. فاکتورهای زیادی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، و نادیده گرفتن زمینه های کلیدی در ابتدا منجر به مشکلات بعدی خواهد شد.

از جمله اینکه باشگاه باید صاف پشت توپ قرار بگیرد. گلف باز باید چوب را در دستان خود نگه دارد و هر دو دستش مستقیماً از شانه ها به سمت پایین باشد. زانوها باید به راحتی خم شوند و قسمت بالایی بدن به سمت جلو صاف شود. دست راست پایین تر از دست چپ است که شانه ها را به سمت بالا متمایل می کند. وزن به طور مساوی بین پاها، عمدتاً روی توپ های پا توزیع می شود.

در نهایت، شفت چاقویی کمی به سمت جلو متمایل می‌شود، با صورت عمود بر هدف و پاها موازی با خط هدف.

قسمت پشتی تاب گلف زمانی شروع می شود که چوب شروع به حرکت به عقب می کند و زمانی که میل چوبی موازی با زمین است به پایان می رسد. در طول این مدت زمان کوتاه، چندین حرکت کلیدی باید انجام شود تا نوسان در مسیر قرار گیرد.

در واقع، چماق باید به سمت عقب چرخانده شود، به طوری که شفت در موازی با زمین به سمت هدف باشد. در عین حال، صورت چاقویی باید کمی به سمت پایین باشد و مچ دست نباید در مراحل اولیه تاب خم شود.

قسمت عقب چرخاندن گلف از انتهای چرخش به عقب شروع می شود. هنگامی که تاب به بالا می رسد، چرخش عقب به پایان می رسد. هنگام رسیدن به قله باید به چندین بخش توجه ویژه داشت.

بازوی چپ باید صاف بماند و پاشنه چپ باید روی زمین بماند، مگر اینکه مسائل انعطاف پذیری غیر از این را ایجاب کند. زانوی راست باید خمیده بماند و زانوی چپ باید به سمت توپ باشد. باسن می چرخد ​​اما به عقب نمی لغزد. وزن همچنان به سمت پای راست جریان می یابد در حالی که سر در جعبه باقی می ماند. کل فرآیند باید با سرعت کمتری نسبت به نوسان پایین انجام شود تا امکان ضربه قوی با توپ را فراهم کند.

بالای تاب گلف مربوط به نقطه میانی بین موقعیت آماده سازی و لحظه ضربه است. این نشان دهنده بالاترین موقعیت دست ها و نقطه انتقال بین بالا و پایین رفتن است.

مچ دست چپ باید در بالا صاف بماند و زاویه ستون فقرات باید همچنان شبیه زاویه آماده سازی باشد. میل چوبی باید به سمت هدف باشد و باید کمی موازی با زمین باشد. پشت شما باید رو به هدف باشد و مچ دست شما باید کاملاً خم باشد.

قسمت رو به پایین تاب گلف مربوط به مرحله بعد از بالای تاب است، زیرا دست ها و چوب به سمت پایین به سمت ضربه با توپ حرکت می کنند.

باسن شما باید ابتدا شروع به کشیده شدن کند، اما نباید بیش از حد به جلو بلغزد. آنها باید امکان انتقال آرام وزن را به پای چپ جلویی داشته باشند در حالی که شانه های شما در همان زمان شل می شوند. لولای مچ باید تا زمانی که ممکن است حفظ شود و سر چماق شما باید مسیری را طی کند که در هنگام ضربه آن را به زاویه ای راست با هدف برساند که مرحله بعدی است. کل فرآیند باید با سرعتی اجرا شود که به طور قابل توجهی سریعتر از سرعتی که باشگاه با آن بلند می شود باشد.

لحظه برخورد تنها نقطه ای از زمان است که بدن شما - از طریق چوب گلف - در واقع با توپ تماس می گیرد یا بر روی آن تأثیر می گذارد. علیرغم سفر طولانی منتهی به ضربه، هنوز برخی از عناصر کلیدی وجود دارد که باید روی آنها تمرکز کرد تا بتوان به توپ ضربه ای خالص داد که باید ضربه مستقیم باشد.

در هنگام ضربه، دستان شما باید جلوی توپ باشد. کامبر شما باید خیلی نزدیک به کمر ستون فقرات شما در آدرس باشد. چشمان شما باید به سمت توپ باشد و باسن و دستان شما باید رو به هدف یا درست روی آن باشد. شوت های آهنی باید به سمت پایین چرخانده شوند، در حالی که شوت های چوبی باید پس از رسیدن چوب به پایین ترین نقطه قوس چرخش، زمانی که سر چوبه بالا می رود، تاب بخورند.

توالی آزادسازی و گسترش تاب گلف پس از ضربه اتفاق می افتد. این مربوط به مرحله قبل از موضع نهایی گلف، عمل تاب است.

کلمه "extend" از این واقعیت ناشی می شود که در هنگام رها کردن، بازوهای شما باید کاملاً دراز شوند. علاوه بر این، زاویه ستون فقرات شما باید همان زاویه ای باشد که در هنگام ضربه بود، به این معنی که باید در مقابل میل به صاف کردن بدن خود مقاومت کنید. زمانی که ساعدها و دستان شما در حین چرخش به سمت پایین شروع به "غلتیدن" می کنند، چرخش کامل می شود، با دستی که در زیر چماق قرار دارد، اکنون دست شما را به سمت هدف هدایت می کند.

اگرچه بعد از تماس با توپ اتفاق می افتد، اما وضعیت بدن شما در حین پیگیری نشان دهنده عمل قبلی است. تمرکز بر رسیدن به موقعیت ایده آل پیگیری به شما کمک می کند تا مراحل قبلی نوسان گلف را به درستی اجرا کنید.

از جمله، دستان شما باید پس از رها شدن مچ به طور طبیعی آزاد شوند. وقتی وزن بدن به سمت پای چپ تغییر می کند، دست ها و سر چاقوی شما باید به سمت بدن شما بپیچد. در نهایت، باسن شما باید رو به هدف باشد، و باید در مقابل اصرار برای توقف چرخش خود پس از برخورد چماق به توپ مقاومت کنید. در عوض، دنبال یک پیگیری کامل، افتخارآمیز و عالی باشید. راننده شما متفاوت از سایر چوب های گلف ساخته شده است. علاوه بر این، هنگامی که توپ از روی سه راهی بلند می شود، با توپ تماس پیدا می کند. بنابراین، تفاوت های کلیدی بین نحوه ضربه زدن به توپ با آهن و گوه و نحوه ضربه زدن به توپ با راننده وجود دارد.

از نظر موقعیت آدرس شما، توپ بیشتر جلوتر در موقعیت شما قرار می گیرد، در راستای پشت پای جلوی شما. این موقعیت به راننده این امکان را می دهد که با بالا آمدن چماق از پایین ترین نقطه قوس تاب، "بالا بزند".

از آنجایی که راننده شما احتمالا شفت بلندتری نسبت به سایر چوب های گلف خواهد داشت، توپ دورتر از پای شما قرار خواهد گرفت. هنگامی که دست‌های شما برای ضربه زدن به توپ جلو می‌آیند، زاویه ستون فقرات شما کمی به سمت عقب متمایل می‌شود و بیش از نیمی از وزن شما بر روی پای عقب شما قرار می‌گیرد.

به منظور ضربه زدن به توپ در فاصله بسیار دور، چرخش راننده شما احتمالا تا زمانی که توانایی بدنی شما اجازه می دهد طولانی خواهد بود. این در تضاد با یک شوت گوه ای است که بیشتر در مورد دقت است تا فاصله. همچنین باید هواپیمای تاب خود را بر خلاف گوه خود صاف‌تر نگه دارید، زیرا میل چوبی بلندتر است.